Τα κοντομάνικα μπλουζάκια..

Έπλυνα και απλωσα τα κοντομανικα μπλουζακια. Γεματα με νερό στις ινες τους τα αφησα εκει να κρεμονται, να στεγνωσουν μια και η άνοιξη έχει υγρασία. Μπλουζακια με εντονα χρώματα, φωτεινα, ακριβά όπως θελω και προσπαθω να ορίσω την επιγεια πορεια μου. Η εναέρια ειναι απλά μια τρελλη γοητεία.
Εχεις κανει πιρουέτες στον ουρανο; Οχι; Το ξερω. Μπορεις όμως να φανταστεις τον εαυτό σου να τις κάνει; Αυτο δεν το ξερω και ίσως να ηθελα να το μαθω. Αλλά στα προσωπικα εαν δεν σου ανοίξουν την πόρτα δεν μπαίνεις. Ισως να την χτυπήσεις και να φύγεις.
Λέω πολλά, ξερω επίσης πολλά αλλά ζω με λίγα. Για να ονειρευομαι τα πολλά.
Απο τους ελάχιστους που μπορουν να μου τα δώσουν. Απλόχερα.