Κυριακή, Ιουλίου 22, 2007

Σκόρπιες σκέψεις...

Συνήθως δεν διαγράφω ανθρώπους απο τη ζωή μου μα νομίζω πως σημερα θα κάνω μια εξαίρεση...
Δεν κοιτάζω πίσω, δεν έχει κανένα νόημα. Δεν δανείζομαι. Χαρίζομαι όταν το θέλω. Όχι συχνά.. Γι αυτό έχει μεγαλύτερη αξία για μένα. Δεν το κάνω καθόλου εύκολα. Πολλές φορές όσες αμφιβολίες και να είχα τις πέταγα στην άκρη δίχως δεύτερη σκέψη. Λίγες οι φορές που μου βγήκε σε καλό μα δεν πειράζει. Δεν με νοιάζει. Το συναίσθημα με νοιάζει. Χρειάζονται όλα στην ζωή μας. Προχωράμε και μαθαίνουμε να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.. Το μυστικό είναι να μην κοιτάζεις πίσω για να βρεις τον δρόμο να ξαναγυρίσεις, να κοιτάζεις πίσω για να βλέπεις που πάτησες και να μην πατήσεις ξανά τα ίδια βήματα. Ο θυμός μόνο κακό κάνει. Σ'αυτόν που τον νιώθει.
Πιο πολύ απο όσο φαντάζεσαι.. Πιο εύκολα απο ότι φαντάζεσαι.. Πιο δυνατή απο ότι φαντάζεσαι..
Απλά πατάς Delete.

24 σχόλια:

etalon είπε...

ο χρονος και υπαρξη μεσα σ αυτον ειναι η καλυτερη εκδικηση.
Συνεχισε...

Στελλα είπε...

καλημέρα. Σωστό ! πολύ σωστό !
Καλώς όρισες ::))

NY ANNA είπε...

Μερικά πράγματα ΔΕΝ διαγράφονται με τίποτα. Ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν φαίνεται.
Το ξέρεις...
Και το ξέρω.
Ίσως επειδή "έγραψαν" πάνω μας με ανεξίτηλο μελάνι...

kat. είπε...

μα δεν είναι και καλό να τα διαγράφεις, γιατί ακόμα και αν πείσεις τον εαυτό σου οτι τα ξέχασες, μπορεί να εμφανιστούν σε ανύποπτη στιγμή και τα αποτελέσματα να μην είναι τα αναμενόμενα..

το θέμα είναι απλώς να συνεχίσεις! άλλωστε αν δεν πάρεις φόρα από πίσω (παρελθόν) δεν θα μπορέσεις να φτάσεις ποτέ μπροστά (μέλλον)!

drunk tank είπε...

…έμαθα πλέον ότι τα όνειρα είναι δωρεάν. Και πουλιούνται πανεύκολα. Κι εγώ είχα μεγάλη ανάγκη να ονειρεύομαι μα… όταν τα όνειρα πεθαίνουν οι άνθρωποι ξαναγεννιούνται. Κι εγώ έχω ανάγκη να ξαναγεννηθώ. Κάποτε ίσως να καταλάβεις. Ίσως και να με συγχωρήσεις. Εγώ πάντως σε είχα συγχωρήσει από πάντοτε. Και ποτέ δεν πρόκειται να σε μισήσω. Κι ας είναι πολύ πιο εύκολο από το να μη σε αγαπάω…

Στελλα είπε...

Anna ναι..το ξέρω.. φιλί

kat για να πάρεις φόρα χρειάζεται ένα σπρώξιμο..ίσως το παίρνεις έτσι ίσως όχι ::))

drunk tank Καλώς όρισες. Η τελευταία φράση τα λέει όλα..Σ'ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι απίστευτα δύσκολο να διαγράφεις ανθρώπους που νόμιζες πως είναι κομμάτι του εαυτού σου? Σαν θάνατος είναι, απώλεια.... το μόνο που μένει είναι η ανάμνηση και κάποια δάκρυα στις κενές στιγμές που θα ήθελες να ήσασταν μαζί!

drunk tank είπε...

οι Cure το έχουν πει πολύ καλά στους ακόλουθους στίχους:
..."It's so hard to think "It ends sometime
And this could be the last
I should really hear you sing again
And I should really watch you dance"
Because it's hard to think
"I'll never get another chance
To hold you... to hold you... "

..."But "If only...."
Is a wish too late..."



ΥΓ: σε ευχαριστώ για την φιλοξενία Στέλλα. Στη σελίδα μου έχω μία ατελή(ακόμα) ιστορία παρομοίου θέματος. θα μου άρεσε να ακούσω τη γνώμη σου

Στελλα είπε...

dimitri έτσι ακριβώς είναι..απώλεια. Καλώς όρισες.

drunk tank, εγώ σε ευχαριστώ καλέ μου. Βεβαίως και θα ακούσεις τη γνώμη μου. Με την ευκαιρία.. Καλή μέρα να έχεις.

Only santi είπε...

δεν υπάρχει delete ...συμφωνω με εκεινο το ανεξιτηλο μελανι που αναφερθηκε ποιο πανω....
υπάρχει απλα προχωραω μεχρι τιποτα απο το παρελθον να μην μπορει να με πληγωσει πια , γιατι καθε μερα που περνα απλα θα με σπρωχνει σε ενα πιο φωτεινο ομορφο μελλον.....

zouri1 είπε...

εχω χασει επεισόδια

Almost Famous είπε...

είναι καλό να σκέφτεσαι και να νιώθεις ότι κάνεις delete... σε βοηθάει να προχωρήσεις...
να ξέρεις όμως ότι τίποτα δεν σβήνει... απλά το κουβαλάμε μέσα μας...

BeBe είπε...

Που είσαι κοριτσάκι; Όλα καλά;
Καλό μήνα και φιλιά πολλά

aparadektos είπε...

Είναι καλύτερο να κάνεις Ctrl+Alt+Delete και να ξαναξεκινήσεις με καινούρια δεδομένα, παρά ένα απλό Delete που θα τονίζει την απουσία του περισσότερο.

..αγγελόσκονη.. είπε...

συμφωνώ σε όλα...μόνο στις τρεις τελευταίες λέξεις έχω μια ένσταση!!"απλά πατάς delete"...για το "απλά" δεν ξέρω!!ένα delete ποτέ δεν πατιέται απλά :) γνώμη μου :) φιλάκια... :)

Ανώνυμος είπε...

Έχω πατήσει delete, αρκετές φορές γιατί ένιωθα ότι χρειάζεται.. με βοηθάει και η ανύπαρκτη μνήμη μου.. το πατάω και μετά ξεχνάω.. ίσως να είναι αμυντικός μηχανισμός.Την καλησπέρα μου Στελλάκι.

Στελλα είπε...

only santi έχεις δίκιο καλή μου. Καλημέρα ::))

zouri ω ναι ! έχεις χάσει αρκετά.. Χαθήκαμε ε ? Μήπως να ξαναβρεθουμε ? Φιλί

almost famous το ξέρω πως τίποτα δε σβήνει.. Καλημέρα..

bebe εδώ είμαι καλή μου. Έλειψα για λίγο. Διακοπές.. Απο όλα. Εσύ ? καλά ??

aparadekte ο τρόπος ο δικός σου μάλλον είναι καλύτερος απο το delete.. Kαλημέρα και σε σένα ::))

aggeloskonitsa απλά δε γίνεται τίποτα σ'αυτή τη ζωή γαμώτο ! Φιλί

if igenia καλημέρα γλυκειά μου. Δουλεύει καλά ο μηχανισμός σου. Ο δικός μου πάλι.. χαλασμένος απο καιρό ! ::))

If...ιγένεια είπε...

Μήπως τον προτιμάς χαλασμένο?

stefanos είπε...

δεν με ενθουσιάζουν οι εύκολες λύσεις
delete και τέρμα, ναι καλά . . .

καλώς σε βρήκα αστέρι

Ανώνυμος είπε...

Κανε μια εξαιρεση! ;p την καλημερα μου:)

Στελλα είπε...

στεφανέ μου Καλώς ήρθες !! ::))

vv έκανα ηδη. Καλημέρα και Καλώς όρισες ! (φοβερό το blog σου, πανέμορφα ειναι !!)

desa είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο. Και εγώ έτσι αισθάνομαι. Χαρήστικα αλλά δεν ήταν αρκετό, πετούσα αμφιβολίες και κατάπινα ερωτήματα και στο τέλος μου βγήκε σε κακό. Ούτε αυτό ήταν αρκετό αλλά δεν πειράζει, τελείωσαν όλα τώρα πια.

Ανώνυμος είπε...

Χωρισα μολισ μια βδομαδα πισω στο χρονο, απο 7χρονια σχεσης,7χρονια αναμνησεων,συγκατοικησης,παρεουλας,
ερωτα...7χρονια αγαπης...5χρονια μαζι και μολισ αλλα 2 σαν αραβωνιασμενοι...
Εφυγε εκεινη, επειδη,φοβηθηκε το μελλον της μαζι μου,με εδιωξε για να μην καταστραφουμε μαζι,επειδη με αγαπαει,προτιμα να καταστραφει μονη της.Χωρισαμε επειδη φοβηθηκα να κοιταξω μακρια σε ενα αβεβαιο μελλον και το μονο που ηθελα ηταν να χωθω στην αγκαλια της...
Χωρισαμε και ειμαι εδω να μαζευω φωτογραφιες,αναμνησεις,αρκουδακια,την βερα της απο το πατωμα...

Ειμαι εδω για να αναρωτιεμαι το "γιατι" ,να απανταω τα "επειδη" και να προσπαθω να υποδεχτω τις κρυες μερες που ερχονται με ενα ποτηρι κρασι,το οποιο αν το ξαναγεμισω ισως να υποδεχτω τον καθημερινο μου θανατο με ενα χαμογελο,λιγο πιο κοκκινο απο το κρασι,λιγο πιο ανθρωπινο απο εκεινο του Χαους που κουβαλω μεσα μου...

Για ολους αυτους ,για ολουσ εσας ενα ποτηρι στην υγεια σας.

Φιλικα Q

Στελλα είπε...

desa μην μετανιώνεις για τίποτα.. Μονο αυτό..


ανώνυμε δεν μπορώ να απαντήσω..μονο να σου πω πως σου εύχομαι καποια μερα να χαμογελάς όχι για να υποδέχεσαι τον καθημερινό σου θάνατο, μα την καθημερινή σου χαρα. Σε φιλώ.