Πρόβλημα...

Πρόβλημα..

Πως γίνεται να μπορείς να καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνουν ? Να περνάς τις σκέψεις σου στο απέναντι μυαλό και αυτό να τις περνά στο δικό σου ? Να ανοίγεις το στόμα σου χωρίς να πετάς μαλακία (παρεπιπτόντως τον τελευταίο καιρό περνάω το σύνδρομο απομαλακίασεμαλακία), να συνδυάσεις την κάθε φορά που ανοίγεις το στόμα σου με αυτά που έχεις προηγουμένως ακούσει και να μην τρέχει το μαλακισμένο μυαλό σου πριν ακούσεις να απαντήσεις χωρίς να ξέρεις σε τι καν ή και ξέροντας αλλα οχι όπως πρέπει. Να σταματάς, να ακούς, να σκέφτεσαι και να βρίσκεις τα σωστά λόγια για να απαντάς. Να λές τα άπαντα. Αλλά τα ΑΠΑΝΤΑ όμως. Να ρωτάς και να παίρνεις απαντήσεις στα ΑΠΑΝΤΑ. Να μην χρειάζεται να προσπαθείς τόσο πολύ για να καταλαβαίνεις αυτό που σου λένε. Όσο μπερδεμένο και να είναι. Μα ΌΣΟ λέμε.

Α ! και last but not least να μην εξάπτεσαι (η ευγενική λέξη που χρησιμοποιούμε για την περίπτωση που 1. πετάμε ότι μας βρεθεί στο χέρι προς άγνωστη κατεύθυνση, 2. κατεβάζουμε όλα τα διαθέσιμα καντήλια (ενίοτε και μίξεις καντηλιών, αγίων κ.λ.π.), κ.λ.π.).

Η συμβουλή και η συμβολή σας στο σύνδρομο που αναφέρεται παραπάνω θα εκτιμηθεί.

Αντε και εις ανώτερα !!!