Πρόβλημα...

Πρόβλημα..

Πως γίνεται να μπορείς να καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνουν ? Να περνάς τις σκέψεις σου στο απέναντι μυαλό και αυτό να τις περνά στο δικό σου ? Να ανοίγεις το στόμα σου χωρίς να πετάς μαλακία (παρεπιπτόντως τον τελευταίο καιρό περνάω το σύνδρομο απομαλακίασεμαλακία), να συνδυάσεις την κάθε φορά που ανοίγεις το στόμα σου με αυτά που έχεις προηγουμένως ακούσει και να μην τρέχει το μαλακισμένο μυαλό σου πριν ακούσεις να απαντήσεις χωρίς να ξέρεις σε τι καν ή και ξέροντας αλλα οχι όπως πρέπει. Να σταματάς, να ακούς, να σκέφτεσαι και να βρίσκεις τα σωστά λόγια για να απαντάς. Να λές τα άπαντα. Αλλά τα ΑΠΑΝΤΑ όμως. Να ρωτάς και να παίρνεις απαντήσεις στα ΑΠΑΝΤΑ. Να μην χρειάζεται να προσπαθείς τόσο πολύ για να καταλαβαίνεις αυτό που σου λένε. Όσο μπερδεμένο και να είναι. Μα ΌΣΟ λέμε.

Α ! και last but not least να μην εξάπτεσαι (η ευγενική λέξη που χρησιμοποιούμε για την περίπτωση που 1. πετάμε ότι μας βρεθεί στο χέρι προς άγνωστη κατεύθυνση, 2. κατεβάζουμε όλα τα διαθέσιμα καντήλια (ενίοτε και μίξεις καντηλιών, αγίων κ.λ.π.), κ.λ.π.).

Η συμβουλή και η συμβολή σας στο σύνδρομο που αναφέρεται παραπάνω θα εκτιμηθεί.

Αντε και εις ανώτερα !!!

As around the sun the earth knows she’s revolving

And the rosebuds know to bloom in early may

Just as hate knows love’s the cure

You can rest your mind assure

That I’ll be loving you always

As now can’t reveal the mystery of tomorrow

But in passing will grow older every day

Just as all is born is new

Do you know what I say is true

That I’ll be loving you always

Until the rainbow burns the stars out in the sky

Until the ocean covers every mountain high

Until the day that 8x8x8 is 4

Until the day is the day that are no more

Did you know that true love asks for nothing

Her acceptance is the way we pay

Did you know that life has given love a guarantee

To last through forever and another day

As today I know I’m living but tomorrow

Could make me the past

But that I mustn’t fearI know deep in my mind

The love of me I’ve left behind

Cause I’ll be loving you always

Until the rainbow burns the stars out in the sky

Until the ocean covers every mountain high

Until the dolphin flies and parrots live at sea

Until we dream of live and live becomes a dream

Until the day is night and night becomes the day

Until the trees and seas just up and fly away

Until the day that 8x8x8 is 4

Until the day that is the day that are no more

Did you know that true love asks for nothing

Her acceptance is the way we pay

Did you know that life has given love a guarantee

To last through forever and another day

As around the sun the earth knows she’s revolving

And the rosebuds know to bloom in early may

For now I know deep in my mind

The love of me I’ve left behind

Cause I’ll be loving you always

Until the rainbow burns the stars out in the sky

Until the ocean covers every mountain high

Until the dolphin flies and parrots live at sea

Until we dream of live and live becomes a dream

Until the day is night and night becomes the day

Until the trees and seas just up and fly away

Until the day that 8x8x8 is 4

Until the day that is the day that are no more

Υ.Γ. 1.Ελλείψει όλων όσων θεωρούνται απαραίτητα συστατικά για ενα ποστάκι, πάρτε ενα τραγουδάκι εξαιρετικά αφιερωμένο

Υ.Γ. 2. Άσχετο με το τραγουδάκι.. Τελικά η ζωή έχει τους τρόπους της να περνάει το δικό της .. και δεν πα να χτυπιέσαι λέμε..

Μια βροχή θα μας σώσει..

Είναι κάτι μέρες που το να περιγράψεις αυτό που νιώθεις, είναι πιο δύσκολο από το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο τούτο. Οι λέξεις μαζεύονται και μπουκώνουν εκεί. Στο λαιμό ψηλά, κοντά στο στόμα.
Και δε βγαίνει καμία.. Κι ενώ έχεις την αίσθηση ότι μόλις κάνεις να ανοίξεις το στόμα σου θα αρχίζουν να ξεπηδούν κατά χιλιάδες αυτές πεισματικά αρνούνται και συνεχίζουν να μπουκώνουν εκεί. Και πάνω σ’αυτές μαζεύονται κι άλλες και πάνω σ’αυτές άλλες κι άλλες..
Και ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις αρχίζουν και τρέχουν ποτάμι από τα μάτια οι λέξεις.. Χείμαρρος ασταμάτητος τρέχουν.. λένε λένε λένε και δε σταματούν με τίποτα. Όλα. Τα κρυφά, τα φανερά, τα ανομολόγητα, τα παράπονα, όλα..
Γίνονται στάλες μιας βροχής μονο δικής σου.. Και ελαφρώνει η ψυχή και το σώμα..
Ναι ??

Απόψε...

Απόψε χαραμίσαμε λίγη ζωή ακόμη...

Κάθε μέρα..

Κάθε μέρα που περνάει ανακαλύπτω πως εγώ για σένα τα κάνω όλα..
Για σένα ξυπνάω, για σένα κοιμάμαι, για σένα ντύνομαι για να ειμαι όμορφη για σένα, για σένα βάφομαι, για σένα όλα. Με μια αδιόρατη ελπίδα πως σήμερα ίσως σε δω.. όλα για σένα και όλα δικά σου. Και ξυπνάω το πρωι και σου στέλνω μια όμορφη σκέψη για να έχεις καλή και όμορφη μέρα μάτια μου, μάτια μου γλυκά.. Για να είσαι καλά και μέσα απο σένα να είμαι κι εγω. Για να σε βλέπω να χαμογελάς και να γεμίζει η ψυχή μου μέλι.. Μέλι μου..Γιατί το νιώθω το ΕΝΑ, το νιώθω να με πλημμυρίζει κάθε μέρα και περισσότερο, γιατί η αγάπη μου για σένα δεν έχει όρια και δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος..και αμα σε κοιτάω δε σε χορταίνω.. δε χορταίνω την εικόνα σου, δε μου φτάνει να την κουβαλάω μαζί μου ψυχή μου και όπου μ'αγγίζουν τα χέρια σου το αποτύπωμα μένει..ακόμη και τα τραγούδια ολα για σένα ειναι.. για σένα και για μενα.. ΜΑΣ.. για σένα και για μενα ματια μου, για σένα όλα είναι.. κάθε μου σκέψη, ανάσα, λέξη, μυρωδιά, γεύση. Κι ειναι ακόμη νωρίς μάτια μου ναι.. Και κρατάω το κεφάλι μου με τα δυο μου χέρια να μην μου φυγει, να μην τρελλαθεί κι αυτό απο το θαύμα αυτο που ζούμε μα είναι αδύνατον.. Είναι αδύνατον να κάνω, να ακούσω, να νιώσω ο,τιδήποτε οταν δε σε περιλαμβάνει..
Δεν ξέρω αν ειναι αγάπη αυτό.. όχι δεν ειναι.. Δεν μπορεί να είναι. Είναι κάτι παραπάνω. Κάτι πολύ παραπάνω..Κάτι που κανείς δεν μπορεσε να περιγράψει, κάτι που κανείς δε μπόρεσε του δώσει ονομα και ταυτότητα. Είναι εγω κι εσυ.. εμείς.. Και μονο ίσως οι παρακάτω κουβέντες της Μ.Βαμβουνάκη ειναι ικανές να πούν κάτι ελάχιστα ανάλογο με αυτό που νιώθω και νιώθεις κι εσυ. Αυτό που νιώθουμε εμείς.. Σ' αγαπώ κι αγαπώντας σε σε περιέχω, σε έχω αφού είμαι, είμαι από σένα και μαζί σου κι όπου κι αν είμαι έρχεσαι...

ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΛΑ. Το ποστάκι δεν γράφτηκε σημερα και απο ότι φαίνεται τουλάχιστον ειναι αποκύημα της μεγάλης μου φαντασίας..