Θέλω να βαρεθώ.

Θέλω να βαρεθώ. Να κάτσω κάπου και να σηκωθώ μετά απο ... δυο μέρες να σου πω ? Να περνάνε οι ώρες αργά κι εγώ να βαριέμαι. να βαριέμαι φριχτά. ααα και να υπάρχει κάποιος να μου φέρνει φαγητό, ποτά, αναψυκτικά και διάφορα άλλα μπινελίκια όταν το ζητάω. Αλλά ΟΤΑΝ το ζητάω. Όχι μισή ώρα μετά (εεε δεν μπορώ ρε παιδί μου μου φεύγει. Η φέρτο τώρα ή ποτέ. Μετά μισή ώρα τι σκατά να το κάνω !). Επίσης, θέλω να διαβάσω μέχρι τελικής πτώσεως ότι, μα ότι, κυκλοφορεί στο δίπλα τραπεζάκι (ακόμη και το μενού της πιτσαρίας μη σου πω !), να δω ακατάπαυστα τηλεόραση μέχρι να χαζέψω εντελώς (να λείπουν τα χαζή εισαι και τώρα νταξι ? σε ακούωω), να κοιμηθώ όσες ώρες γουστάρω και, επίσης, βασικό να μην υπάρχει τηλέφωνο. Γιατί όπου υπάρχει τηλέφωνο υπάρχει και γραφείο (μα είναι σ/κ ? ναι καλά !).
Μετά απο όλη αυτή την κραιπάλη, να σηκωθώ (ο καναπές έχει το αποτύπωμα του σώματός μου ? ναι ??) να κάνω ένα μπάνιο 1 ώρα, να μου φτιάξουν τα μαλλιά (σιγά που θα τα φτιάχνω μόνη μέσα στη ζέστη) και να πάω βόλτα. όσο γουστάρω, όπου γουστάρω μέχρι ότι ώρα γουσταρω.. Να φάω, να πιω να ξενυχτήσω, να γελάσω, να περάσω καλά.
Έτσι θα ισιώσω γιατί τώρα είμαι ένα με το πάτωμα να πώ ? το μαύρο μου το χάλι να πω ? άσταναπανστοδιάλο να πω ?
Ουφ, τι κούραση, τι ζέστη. φακφακφακ..
Τι ? Το λένε και παράκρουση αυτό που έχω πάθει ? εεε ρε και που να σφίξουν και οι ζέστες.

Θέλω να βαρεθώ ΤΩΡΑ. !!