Γύρισα...

γυρισα..

ΕΙΜΑΙ Η ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ !

Μετακόμιση..

www.mad-tastic.blogspot.com

Καλή Χρονιά απο δω.. και ό,τι καλό επιθυμείτε.. Μα ότι !!!

Σμαααατςςς

Kαλά Χριστούγεννα !!

Καλά, όμορφα, γλυκά, χαρούμενα, ευτυχισμένα

Χριστούγεννα σε όλους σας..

Hey !

Μετά απο ώριμη σκέψη (!!!) δηλώνω ότι το τίμιο τουτο blog κλείνει. Θα ειδοποιηθείτε για το επόμενο (που είναι ήδη στα σκαριά) με σχόλια στα blogakia σας.

Sorry for the inconvenience που θα λέγανε και τα αμερικανάκια (για τα οποία μας περάσανε - άσχετο το σχόλιο μην του δίνετε σημασία)..

Αυτά παθαίνεις αμα δεν έχεις μυαλό !

Παγίδες..

Μέτρησα

τις πιο βαθιές μας διαφορές

κι ήταν η σχέση μας αυτές

χάιδεψέ τες αν τις δεις ποτέ

Κι έπειτα

το χρόνο μέτρησα να δω

αν προλαβαίνω να σου πω

Από μένα πόσα δεν μπορώ

Ό,τι κι αν γίνει

ένα να λες

πως μ'αγαπάς χίλιες φορές

πως μ'αγαπάς χίλιες φορές

κι εγώ...εσένα

Κι αν μείνει τ' όνειρο μισό

κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό

Ένα να λες σαν να'ναι χθες

Πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...

Έψαξα

έτσι ένα ψέμα σου να βρω

να μην μπορώ να τ' ανεχθώ

και δεν βρήκα ούτε ένα..

Κι έπειτα

μέτρησα πάλι για να δω

αν είν' τα λάθη μου εδώ

και δεν έλειπε κανένα...

Παγίδες...παγίδες που βάζουμε μόνοι μας στους εαυτούς μας.. Να μετράμε διαφορές, να υπολογίζουμε σφάλματα, να μετατρέπουμε τη σχέση μας σε "μαθηματικά". Αυτό κάνουμε.. Μαθηματικά..

* Το τραγούδι ειναι το "Μέτρησα", οι στίχοι και η μουσική είναι του Νίκου Ζούδιαρη και το τραγουδάει η Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σκόρπιες σκέψεις πάλι.. και πάλι..

Σ' ακολουθώ, σαν φως αχνό

μέσα στην καταιγίδα,

ζω στο βυθό

μα σ' έχω για πυξίδα

Πριν να χαθώ μες στο κενό

σαν αστραπή σε είδα,

γλυκιά ηχώ

να σπας την αλυσίδα.

Μέχρι κάποια Κυριακή του Οκτώβρη δεν είχα καταλάβει για ποιό λόγο μ'αρέσει τόσο να περπατάω στη βροχή.. Μετά όλα σαν να ξεκαθάρισαν μέσα μου. Βρήκα τον λόγο, την ουσία, την αφορμή, όλα τα βρήκα κι ήσουν εσύ..

Μα το κορμί είν' αφορμή σε μια πορεία

και η σοφία το τέρμα της

Τρίζουν αρμοί σαν οδυρμοί και απλώνει η νύχτα

σεντόνια δίχτυα, το δέρμα της.

Το κορμί ειναι αφορμή σε μια πορεία, αφορμή ακούς.. Ο Λειβαδίτης λέει "Μια δειλή πράξη σου σε κάνει να πεθαίνεις μεσα στους άλλους, με μια συγνώμη αργοπορημένη πεθαίνουν οι άλλοι μέσα σου. Λίγη περισσότερη σιωπή μπορεί να σκοτώσει το ίδιο αλάνθαστα όπως και μια λέξη". Straight in my heart.

Σαν να γυρνώ σ' ότι αγαπώ

όμως αυτό δε φτάνει,

σε προσπερνώ

μα σ' έχω για λιμάνι

Κρατώ κρυφό ό,τι μισώ

σ' ένα πυκνό σκοτάδι,

πανί λευκό

κρατάω για σημάδι.

Δίνεις και δε φτανει, δίνεσαι και πάλι δε φτανει. Καλά που έρχεται χειμώνας επιτέλους και θα δικαιολογήσει την παγωνιά μέσα.. Ευτυχώς. Καμια φορά χρειάζεται λίγη αυταπάτη. Μόνο λίγη. Τόση ώστε να σε βοηθήσει να σηκωθείς όρθιος και να περπατήσεις.. Τόσο λίγη. Και χρειάζεται να ανάβεις και το φως κι ας εχεις κεριά αναμμένα παντού. Αναψέ το λίγο. Τοσο ωστε να μην συνηθίσουν τα "ματια" στο σκοταδι. Να ερθει χειμώνας ναι. Να ντυθούμε με τα χοντρά μας ρούχα. Εκείνα που προστατεύουν τις καρδιές απο τα βέλη. Κι αυτό το χειμώνα μου το υπόσχομαι. Θα φοράω πουλόβερ πάνω στο πουλόβερ πάνω στο πουλόβερ και μπουφάν, χοντρό.. δερμάτινο. Αδιαπέραστο..

Σκόρπιες σκέψεις, σκόρπιες λέξεις..

Πρόβλημα...

Πρόβλημα..

Πως γίνεται να μπορείς να καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνουν ? Να περνάς τις σκέψεις σου στο απέναντι μυαλό και αυτό να τις περνά στο δικό σου ? Να ανοίγεις το στόμα σου χωρίς να πετάς μαλακία (παρεπιπτόντως τον τελευταίο καιρό περνάω το σύνδρομο απομαλακίασεμαλακία), να συνδυάσεις την κάθε φορά που ανοίγεις το στόμα σου με αυτά που έχεις προηγουμένως ακούσει και να μην τρέχει το μαλακισμένο μυαλό σου πριν ακούσεις να απαντήσεις χωρίς να ξέρεις σε τι καν ή και ξέροντας αλλα οχι όπως πρέπει. Να σταματάς, να ακούς, να σκέφτεσαι και να βρίσκεις τα σωστά λόγια για να απαντάς. Να λές τα άπαντα. Αλλά τα ΑΠΑΝΤΑ όμως. Να ρωτάς και να παίρνεις απαντήσεις στα ΑΠΑΝΤΑ. Να μην χρειάζεται να προσπαθείς τόσο πολύ για να καταλαβαίνεις αυτό που σου λένε. Όσο μπερδεμένο και να είναι. Μα ΌΣΟ λέμε.

Α ! και last but not least να μην εξάπτεσαι (η ευγενική λέξη που χρησιμοποιούμε για την περίπτωση που 1. πετάμε ότι μας βρεθεί στο χέρι προς άγνωστη κατεύθυνση, 2. κατεβάζουμε όλα τα διαθέσιμα καντήλια (ενίοτε και μίξεις καντηλιών, αγίων κ.λ.π.), κ.λ.π.).

Η συμβουλή και η συμβολή σας στο σύνδρομο που αναφέρεται παραπάνω θα εκτιμηθεί.

Αντε και εις ανώτερα !!!